مرکز بتن | سنگدانه‌ها

سنگدانه ها در بتن معمولا حدود 70 درصد از حجم بتن را تشکیل می دهند و بسیاری از ویژگی های فیزیکی، شیمیایی و مکانیکی بتن به سنگدانه ها ارتباط دارد. از این رو نقش سنگدانه ها در بتن از نقطه نظر ویژگی ها، طرح اختلاط و مسائل اقتصادی حائز اهمیت می باشد و یکی دیگر از علت های اصلی آن واکنش شیمیایی با سیمان و تشکیل ماده یکنواخت و با مقاومت زیاد است.

سنگدانه های بزرگتر از 4.75 میلی متر (الک شماره 4) را سنگدانه درشت یا شن، و سنگدانه های ریزتر از 4.75 میلی متر را سنگدانه ریز یا ماسه می گویند.

طبق تعریف، بزرگترین اندازه اسمی سنگدانه عبارتند از اندازه کوچکترین الکی که حداکثر 10 درصد وزنی سنگدانه بر روی آن باقی بماند. به طور کلی، ویژگی های سنگدانه های مصرفی در بتن باید با استاندارد ملی ایران به شماره 302 مطابقت داشته باشد.

محدودیت بزرگترین اندازه اسمی سنگدانه های درشت نباید از هیچ یک از مقادیر زیر باشد:

• یک پنجم کوچکترین بعد داخلی قالب بتن
• یک سوم ضخامت دال
• سه چهارم حداقل فاصله آزاد بین میلگردها
• سه چهارم ضخمت پوشش روی میلگردها
• 38 میلی متر (1.5 اینچ) در بتن مسلح
• 63 میلی متر (2.5 اینچ) در بتن غیر مسلح

تاثیرات دانه بندی پیوسته و مناسب سنگدانه در بتن

• موجب افزایش کارایی و پمپاژ ساده بتن تازه می گردد.
• موجب حداقل کردن فضای خالی بین سنگدانه ها و کاهش آب و سیمان مصرفی می گردد در نتیجه باعث افزایش مقاومت بتن می گردد.
• در مقایسه با بتن با دانه بندی نامناسب، با انرژی تراکمی یکسان، موجب زیادتر شدن درصد تراکم و در نتیجه افزایش مقاومت فشاری (مقاومت نهایی) بتن سخت شده می شود.

بخش فنی مرکز بتن ایران در جهت ارائه مشاوره فنی مربوط به بتن و بتن ریزی و نحوه استفاده صحیح از مواد خود در کارگاه آماده همکاری و انجام خدمات می‌باشد.