مرکز بتن | فوق روان کننده بتن

فوق روان کننده بتن با کاهش آب بتن باعث صرفه جویی در مصرف سیمان و سادگی عمل تراکم و اختلاط بتن می گردد. فوق روان کننده ها در مقایسه با روان کننده ها دارای اثر قوی تری هستند. این مواد ضمن حفظ انسجام بتن و بدون کاهش مقاومت آن باعث افزایش کارایی آن می شوند. علاوه بر این، این مواد قادرند آب مورد نیاز بتن را به میزان ۲۵ تا ۳۵ درصد کاهش دهند و مانع آب انداختن آن شوند؛ لذا باعث افزایش بسیار زیاد مقاومت بتن می شوند. توسعه ی آینده بتن وابسته به افزودنی های آن مخصوصا فوق روان کننده بتن است. در ساختمان بزرگراه ها برای کسب مقاومت اولیه بالا از فوق روان کننده بتن استفاده می شود.

فوق روان کننده نوترال

عملکرد اصلی این روانساز افزایش کارائی بتن یا ملات و به نوعی دیگر آب لازم برای اختلاط بتن و یا ملات را کاهش می دهد و در نتیجه مقاومت بتن افزایش می یابد. همچنین استفاده از این مواد موجب صرفه جویی مصرف سیمان در بتن می گردد و همچنین بتن را متراکم کرده و مانع آب انداختگی آن می شود.

فوق روان کننده دیرگیر

عملکرد اصلی روانساز کند گیر کننده افزایش روانی بتن و تقلیل سرعت گیرش از حالت خمیری به حالت جامد است. این مواد معمولاً باعث تقلیل مقاومت اولیه می شود، ولی از هفت روز به بعد نمونه های بتن حاوی این مواد، مقاومت بیشتری نسبت به نمونه های شاهد که به سایر شرایط مساوی فاقد ماده افزودنی می باشد، نشان می دهد.

فوق روان کننده زودگیر

ماده ای شیمیایی و محلول که انحلال آهک و آلومین را در آب اختلاط تسهیل و آبگیری سیلیکات ها را تسریع می نماید و بدین ترتیب گیرش و روند سخت شدن و کسب مقاومت اولیه بتن وملات را سرعت می بخشد و همچنین موجب افزایش قابل ملاحظه کارایی مخلوط بتن بدون جدا شدن دانه ها از یکدیگر می شود بطوریکه مخلوط بتواند تحت اثر وزن خود جاری گردد و در نهایت باعث کاهش هزینه های اجرا و نگهداری بتن شود.

 

مواد افزودنی کاهنده آب (فوق روان کننده بتن)

ماده افزودنی کاهنده آب ماده ای است که یا بدون تغییر روانی، مقدار آب مخلوط بتن را کاهش می دهد یا بدون تغییر مقدار آب روانی بتن را افزایش می دهد و یا هم موجب کاهش آب و هم افزایش روانی بتن می گردد. افزودنیهای کاهنده آب ترکیبات مختلفی از مواد ارگانیک را در بر می گیرند که از متداولترین آنها می توان لینگوسولفانات های کلسیم، سدیم و یا آمونیوم را نام برد. مواد ژنریک و اصلی افزودنی های کاهنده آب ضمن عملکرد اصلی، معمولا اثرات جانبی دیگری نظیر تسریع یا تاخیر در گیرش و ایجاد حباب هوا در بتن دارند که در صورت لزوم برای حذف این اثر ناخواسته آنها را با دیگر محصولات شیمیایی ترکیب و سپس به کار می گیرند.

 

مزایای استفاده از فوق روان کننده بتن

• در مخلوط های بتن با کارایی زیاد با کم کردن آب، باعث چسبندگی بیشتر و کاهش در جدا شدگی دانه ها و نیز افزایش انسجام و تراکم بتن می گردد، ضمن آنکه کارایی را در حد ثابت نگاه می دارد. معمولا جداشدگی دانه ها در مخلوط هایی ایجاد می گردد که دارای مصالح سنگی گرد گوشه بوده و یا از ماسه ای استفاده می شود که درصد ذرات ریز آن کم باشد.
• فوق روان کننده بتن با کاهش مقدار آب در مخلوط بتن، ضمن حفظ کارایی باعث کاهش آب انداختن می شود.
• فوق روان کننده بتن موجب کاهش مقدار آب می گردد، درنتیجه مقاومت بتن افزایش می یابد بدون آنکه در کارایی بتن تغییری حاصل شود.
• فوق روان کننده بتن باعث کاهش مقدار سیمان می شود در حال که همان نسبت آب به سیمان و در نتیجه همان مقاومت حفظ می گردد، این عمل با کاهش مقدار آب اما با نگاه داشتن کارایی ثابت امکان پذیر می شود.
• افزودنی های روان کننده با ایجاد پراکندگی سیمان در مخلوط بتن، ضمن ایجاد سطوح بیشتر در تماس با آب، باعث هیدراتاسیون بهتر سیمان میشود و به ابن دلیل در دراز مدت مقاومت این بتن از بتنی که با همین نسبت آب به سیمان و بدون افزودنی ساخته می شود، بیشتر خواهد بود. تاثیر کوتاه مدت این افزودنی بر روی مقاومت، بیشتر روی سیمان هایی است که C3A یا مواد قلیایی آن کم است. اگر روان کننده ها به طور صحیح استفاده شوند دوام بتن بیشتر خواهد بود و در دراز مدت هیچ اثر مشخص دیگری روی خواص بتن ایجاد نخواهد شد.
• در نسبت آب به سیمان ثابت کارایی مخلوط ها با مقاومت بالا و با مقدار سیمان زیاد را افزایش می دهند، در غیر اینصورت این مخلوط ها زیاد سفت بوده و امکان جا دادن آنها در قالب با نسبت آب به سیمان لازم وجود نخواهد داشت. لازم به ذکر است که کاهنده آب، افت کارایی بتن تازه را با گذشت زمان اصلاح نمی کنند ولی به مقدار کمی آن را تاخیر می اندازد.
• علی القاعده می توان نتیجه گرفت که افزودنی های کاهنده آب قابلیت نفوذناپذیری بتن را در برابر آب و محلول های شیمیایی به مقدار زیادی افزایش می دهند و این عملکرد موجب می شود که دوام بتن در مقابل یخ زدن، نفوذ آب، اکسیژن و دی اکسید کربن و دیگر عوامل زیان بخش شرایط جوی-اقلیمی افزایش یابد.

 

نحوه تاثیر مواد افزودنی روان کننده بتن

• اجزا اصلی و فعال افزودنی های روان کننده بتن، عواملی با سطح فعال هستند که نیروهای فیزیکی و شیمیایی را در مخلوط بتن تغییر می دهد. یونهای فعال سطحی توسط ذرات سیمان جذب می شوند که این باعث پیدایش بار منفی در ذرات سیمان و ایجاد نیروی دافعه بین آنها می شود. در نتیجه پراکندگی سیمان در مخلوط تثبیت می شود. حباب های هوا هم حرکت داده می شوند و نمی توانند به دانه های سیمان متصل شوند.
• بار منفی همچنین باعث ایجاد یک پوشش از مولکولهای آب در اطراف هر ذره ای شده و آنها را از هم جدا می کند. از این رو سهولت بیشتری برای حرکت ذرات وجود دارد و آب آزاد شده در اثر جلوگیری از توده ای شدن سیمان باعث روانی مخلوط شده و کارایی آن را افزایش می دهد.

 

اثرات جانبی مواد روان کننده بتن

به دلیل پراکنده شدن ذرات سیمان و دسترسی کاملتر مولکول های ی آب به آنها هیدراسیون با کیفیت بهتر صورت گرفته و باعث افزایش مقاومت بتن در دراز مدت می گردد. همچنین به دلیل افزایش روانی بتن ممکن است پدیده جدایی دانه ها و آب انداختن بتن پیش آید.

 

میزان مصرف مواد روان کننده بتن

مواد افزودنی روان کننده و فوق روان کننده بتن را به میزان کم، در هنگام ساختن به آب بتن می زنند. مقدار مورد نیاز مواد افزودنی کاهش دهنده آب کم بوده بین ۰٫۱ تا ۰٫۲۵ لیتر برای هر ۵۰ کیلو سیمان و برای افزودن آنها به مخلوط بتن از مخزن پخش کن استفاده گردد. مقدار حقیقی این مواد به نسبت های مخلوط و دانه بندی مصالح سنگی بستگی دارد و برای بدست آوردن مقدار بهینه ساخت مخلوط های آزمایشی ضروری است. استفاده از این مواد به مقدار بیش از حد لزوم باعث تاخیر در گیرش بتن می شود و در مواردی نیز مشاهده می شود که گیرش بتن تا ۳ روز به تاخیر افتاده است. در موارد مذکور مقدار مصرف اشتباها بیش از ده برابر مقدار معمولی بوده است. مصرف بیش از حد این مواد لزوما کارایی را افزایش نمی دهد و بنابراین ممکن است بتن تازه مورد توجه قرار نگیرد.

تمام محصولاتی که توسط مرکز بتن ایران عرضه می‌گردند، مطابق با استانداردهای کیفی بین المللی می‌باشد.

بخش فنی مرکز بتن ایران در جهت ارائه مشاوره فنی مربوط به بتن و بتن ریزی و نحوه استفاده صحیح از مواد خود در کارگاه آماده همکاری و انجام خدمات می‌باشد.