پلاستر

تاریخ انتشار : 1399/02/09

پلاستر یک لایه پوششی اضافی است که بر روی بخش‌های مختلف ساختمان مانند دیوارها، ستون‌ها، سقف، کف ساختمان و سایر بخش‌های ساختاری آن به کار برده می‌شود و هدف اصلی آن پوشش دادن و محافظت از ساختار دیوار است. پلاسترها از مواد مختلفی ساخته می‌شوند و با توجه به هدف استفاده از آنها در یک پروژه، ممکن است نوع آنها متفاوت باشد. مثلاً می‌بینیم که در دیوارهای داخلی ترجیحاً از پوشش گچی استفاده می‌شود که از لحاظ زیبایی و مقاومت در برابر خروج گرما و سرما اهمیت دارد. این در حالی است که پوشش‌های سیمانی عمدتاً در بخش خارجی یک پروژه استفاده می‌شوند تا از نفوذ رطوبت و تأثیر شرایط محیطی بر روی بدنه سازه جلوگیری کنند.

پلاسترکاری به فعالیتی گفته می‌شود که این لایه را بر روی سطح دیوار یا هر سطح دیگری می‌کشاند. در حقیقت، پلاسترکاری یک واژه بسیار کلی و عمومی است که برای هر پروژه‌ای، یک اسم خاص برای آن استفاده می‌شود. مثلاً در مورد گچ با عنوان گچ کاری و در مورد پوشش سیمانی، از عنوان سیمان کاری استفاده می‌شود. به همین دلیل عمدتاً می‌بینیم که در سطح جامعه و از لحاظ عمومی، پلاستر چندان شناخته شده نیست و بیشتر نوع جزئی آن مطرح است.

 

انواع پلاستر

پلاستر گچ: اصلی‌ترین ماده اولیه استفاده شده در این لایه پوششی، گچ است و معمولاً در پروژه‌های تزئینی بیشتر کاربرد دارد. این گزینه در بخش داخلی ساختمان استفاده می‌شود و علاوه بر نقش تزئینی آن، در جلوگیری از خروج گرما و انتقال صوت ایفای نقش می‌کند.

پلاستر سیمانی: اگر به دنبال یک پوشش محکم و چند کاره هستید، این گزینه نسبت به سایر روش‌ها بهتر است. پوشش‌های سیمانی در بخش خارجی ساختمان و به صورت ملات نفوذ ناپذیر به کار برده می‌شوند. این پوشش‌ها هم در بالا بردن استحکام دیوار تأثیر دارند و هم به نوعی یک لایه عایق در برابر نفوذ رطوبت محسوب می‌شوند.

پلاستر کاغذ دیواری: بسیاری از کارشناسان معتقدند که کاغذ دیواری نمی‌تواند به عنوان یک لایه پوششی به کار برده شود، اما به طور کلی، بخشی از وظایف پلاسترها را انجام می‌دهد و ما نیز این گزینه را در بین روشهای مختلف آنها قرار داده‌ایم. نقش تزیینی این پوشش نسبت به سایر کاربردهای آن چشمگیرتر است.

پلاستر آهکی: این لایه پوششی از لحاظ استحکام نسبت به گچ بهتر است، اما نمی‌تواند نقش خود را مانند پوشش‌های سیمانی اجرا کند. معمولاً در سقف و کف ساختمان بیشتر از پوشش‌های آهکی استفاده می‌شود و در برخی موارد جزئی امکان استفاده از آنها بر روی دیوار فراهم است.

 

آماده سازی دیوار زمینه برای پلاسترکاری

کیفیت و استحکام لایه پلاستر به فاکتورهای مختلفی بستگی دارد که مواد اولیه به کار رفته در ساختمان و شرایط تولید ملات آن بسیار مهم هستند. اما یکی از مواردی که به طور مستقیم در ماندگاری و جلوگیری از شکستگی پلاسترها باید مد نظر قرار گیرد، آماده سازی دیوار زمینه برای این پوشش است. در حقیقت خود لایه پوششی نمی‌تواند مستقل از دیوار باقی بماند، پس لازم است که بین آنها یک اتصال مناسب به وجود بیاید. برای این کار باید چند مورد زیر را انجام دهید:

  • پاکسازی دیوار از هر گونه گرد و غبار و لایه اضافی؛
  • خیس کردن و ایجاد رطوبت در دیوار برای اتصال بیشتر با لایه پوششی؛
  • از بین بردن تمام مواد نفتی و لایه‌های روغنی احتمالی بر روی دیوارها؛
  • پاک کردن لایه پلاستر قدیمی در زمانی که قصد جایگزینی آنها را داشته باشید؛
  • ایجاد زبری و گیرندگی کافی در سطح دیوار از طریق شکستن بخش‌هایی از آن؛
  • رفع هرگونه ترک خوردگی و پر کردن آنها با استفاده از سیمان و یا چسب ساختمانی.

 

کاربردها

  • به عنوان یک لایه محافظ برای سطوح خارجی در برابر نفوذ آب باران و سایر شرایط محیطی نامناسب و اضطراری؛
  • به عنوان یک پوشش برای ایجاد یک سطح صاف و نفوذ ناپذیر در برابر گرد و غبار و خاک؛
  • به عنوان یک پوشش تزئینی برای دیوارهای سنگی و بلوکی؛
  • به عنوان یک پوشش سطحی برای جلوگیری از نفوذ رطوبت‌های زمینی و نفوذ صوت؛
  • به عنوان یک پوشش برای شکستگی یا اشکال در بخش‌های داخلی سازه.
  • برخی از الزامات اولیه پلاسترکاری
  • برخی از الزامات اولیه پلاسترکاری

مرکز بتن ایران در زمینه ارائه مشاوره مهندسی در پروژه‌های ساخت و ساز در کنار شما خواهد بود.

همرسانی :