بررسی تفاوتهای ابر روان کننده بتن و روان کنندهی بتن
تاریخ انتشار : 1400/08/08
به طور کلی، روان کنندههایی که در صنعت ساختمان سازی به کار گرفته میشود، با توجه به ساختار و عملکردی که دارند، به سه دستهی کلی روان کنندهی بتن، فوق روان کننده و ابر روان کنندهی بتن تقسیم بندی میشوند.
از مهمترین افزودنیهایی که در صنعت ساختمان سازی استفاده میشود، ابر روان کننده بتن و روان کنندهی بتن ( روانساز ) بوده که نقش مهمی در عملیات سیمان و بتن بازی میکنند. هر دوی این مواد با توجه به اهمیت زیادی که دارند در موارد مختلفی از آنها استفاده میشوند؛ اما در نظر داشته باشید ابر روان کننده بتن و روان کنندهی بتن با یکدیگر تفاوتهایی دارند که برای دریافت بهترین نتیجه و بازدهی، باید با آنها آشنایی داشته باشید. در این مقاله، در ابتدا به معرفی کلی ابر روان کننده بتن و روان کنندهی بتن پرداخته و سپس به بررسی تفاوتهای این دو میپردازیم؛ با ما همراه باشید.
همچنین در نظر داشته باشید که برای مشاهدهی محصولات افزودنیهای بتن در مرکز فنی و تخصصی بتن، میتوانید از اینجا وارد شده و در صورت نیاز به تهیه هر کدام از آنها، با ما تماس بگیرید.
روان کنندهی بتن ( روانساز )
همان طور که میدانید، از مهمترین ویژگیهای بتن، متراکم بودن آن است؛ به همین علت، در زمان استفاده از بتنها، در شرایط محیطی و دمایی متفاوت، ممکن است استفاده از بتن را دچار مشکل کند؛ چرا که خاصیت متراکم بودن بتن باعث شده تا سریع ببندد و نتوان تغییرات لازم را بر روی آن اعمال کرد. در این مواقع، به ویژه در مناطق با شرایط دمایی متفاوت نسبت به شرایط معمولی، روان کنندهی بتن، نقش چشم گیری در ساختمان سازی پیدا میکند. عملکرد روان کنندهی بتن ( روانساز ) به این گونه است که با کاهش نسبت آب به سیمان در بتن و کاهش غلظت آن، باعث حفظ شکل روان بتن میشود. همچنین این عملکرد روان کنندهی بتن ، باعث افزایش عدد اسلامپ بتن نیز میشود. ( روان بودن بتن را با عددی به نام عدد اسلامپ نمایش میدهند. هر چه مقدار این عدد کمتر باشد، بتن روانتر است. عدد اسلامپ میتواند از صفر تا بیست متغیر باشد. برای اطلاعات بیشتر ، میتوانید از اینجا وارد شده و مقالهی " آزمایش اسلامپ بتن " را مطالعه کنید.
زمان افزودن روان کنندهی بتن ، اهمیت زیادی دارد؛ چرا که در صورتی که خیلی دیر و یا خیلی زود اقدام به اضافه کردن روان کنندهی بتن ( روانساز ) شود، این افزودنی بتن، نمیتواند به خوبی و درستی عملکرد خود را داشته باشد. روان کنندهی بتن باید در زمان اختلاط به مخلوط بتن اضافه شود؛ روان کنندهی بتن در نهایت باعث شده تا بتن قوام و روانی خود را حفظ کند. در حقیقت روان کنندهی بتن، با پراکنده سازیای که به صورت موقت با در میان ذرات بتن ایجاد میکنند، باعث میشوند تا هیدراتاسیون هر ذره سیمان به طور کامل انجام شده و در نتیجهی تمام این فرایندها، روانی و یا همان اسلامپ بتن بیشتر شود.
ابر روان کنندهی بتن
ابر روان کنندهی بتن را میتوان بهترین و جامعترین روانساز بتن دانست؛ استفاده از ابر روان کنندهی بتن، علاوه بر مزایای زیادی که دارد، باعث میشود تا چیزی در حدود 40 درصد در مصرف آب، صرفه جویی شود. تفاوت بین روان کننده بتن و ابر روان کننده بتن، به مقدار آبی مربوط میشود که میتوان از مخلوط بتن حذف کرد. یک ابر روان کننده اجازه میدهد تا آب بیشتری حذف شود.
کاهش مقدار آب در مخلوط بتن دارای چندین مزیت است، یکی از مهمترین آنها این است که در صورت مصرف آب کمتر نسبت به مقدار سیمان در مخلوط، میتوان به مقاومت بتن بالاتری دست یافت.
اما همزمان آب کمتر در مخلوط همچنین به این معنی است که کار با بتن دشوار میشود. روان کننده بتن اجازه میدهد تا مقدار آب کاهش یافته و در عین حال روغن کاری اضافی مورد نیاز مخلوط برای کارایی بتن را فراهم میکند. همچنین آب کمتر به این معنی است که استفاده از این افزودنیهای بتن میتواند به سرعت بخشیدن به زمان گیرش بتن و ایجاد استحکام اولیه کمک کند. بنابراین اگر روی پروژهای کار میکنید که در آن فشار زمانی وجود دارد، استفاده از یکی از این روان کنندهی بتن مفید است.
در حقیقت ابر روان کنندهی بتن، که جدیدترین نوعی از روان کنندهی بتن شناخته میشود، مادهای پلیمری بوده که بر پایهی پلیمریزاسیون اکریلیک اسید تولید و عرضه میشود. ابر روان کنندهی بتن، خانوادهای از محصولات با ساختارهای شیمیایی متفاوت است، برخلاف موادی مانند نفتالین و ملامین فرمالدهید سولفونه که از یک ساختار واحد تشکیل شدهاند.
عملکرد ابر روان کنندهی بتن نیز همانند روان کنندهی بتن، کاهش آب بتن است. به طور کلی، مکانیزم عملکردی ابر روان کنندهی بتن همانند روان کنندهی بتن، با ایجاد بارهای همنام در ذرات بتن، باعث ایجاد دافعه بین آنها شده ( دافعهی الکتروستاتیکی ) و در نتیجه زمان گیرش بتن کاهش مییابد. مزیت استفاده از ابر روان کنندهی بتن این است که ابر روان کنندهی بتن با استفاده از عملکرد دوگانهی دافعهی الکتروستاتیکی و ممانعت فضایی باعث پراکندگی و روانتر بتن میشود.
در واقع کار ابر روان کنندهی بتن، افزایش عدد اسلامپ بتن است. برای نمونه، اگر عدد اسلامپ یک بتن، عدد 10 باشد، با اضافه کردن مقداری ابر روان کنندهی بتن ( مثلا یک کیلوگرم )، این مقدار به عدد 20 نیز میرسد.
یکی دیگر از تفاوتهای ابر روان کنندهی بتن و روان کنندهی بتن، در مقدار مصرف آنها است. ابر روان کنندهی بتن به علت قدرت بیشتری که دارد، برای افزایش عدد اسلامپ، مقدار کمتری از آن نسبت به روان کنندهی بتن مصرف میشود.
در واقع ابر روان کنندهی بتن، به دنبال مشکلاتی از قبیل افت عدد اسلامپ در زمان به کارگیری روان کنندهی بتن معمولی و نیازمند به افزودن مجدد افزودنیهای بتن هستند، با تحقیقات و توسعه در این زمینه تولید شده است. ابر روان کنندهی بتن، باعث میشود تا در طرح اختلاط بتن بتواند مدت زمان طولانیتری باعث حفظ کارایی بتن میشود. در حقیقت ابر روان کنندهی بتن به این علت میتواند مدت زمان بیشتری کارایی بتن را حفظ کند که از مکانیزم ممانعت فضایی استفاده میکند؛ استفادهی ابر روان کنندهی بتن از عملکرد ممانعت فضایی باعث تفاوت ابر روان کنندهی بتن با روان کنندهی بتن میشود.